МОДОХИР

тэмд. н. горогор, гордогор, гардагар (задеревеневший, костлявый): Эхын булсуутаһан хургатай модохир, холонхой гарые Хорлын гартай яашье жэшэхээр бэшэ байба (Ж. Тумунов); модохир мохоо эригүй, хурса бэшэ (тупой); модохир муугаар хэһэн юумэн баазаар, болхёор хэһэн юумэн (топорная работа); модохир хоолой хахир, хуурай хоолой (скрипучий голос): – Юун хэрэгтэйб? – гэжэ һѳѳлдэнгир, модохир хоолойгоор Доржо асуугаад, Санжын урдаһаа хүлзэбэ (А. Ангархаев); модохир болошоһон ухаатай мууса ойлгодог болоһон, хүдэлхэеэ болиһон тархитай (переставший соображать): – Байзагты, юундэ яараабта, модохир болошоһон ухаатай хүндэ ойлгогдохоор бэшэ орёо жороо таабари үгэ хэлэжэрхибэлта, удха шанарыень ойлгохоор болгожо һонирхуулыт! (Х. Намсараев).