МАНТАГАР

тэмд. н. 1) томо толгойтой, зантагар, занхагар, заанагар, зарнагар, манхагар (большеголовый): – Тьфуу! – тэрэ шэрүүн үһэтэй мантагар толгойгоо һард-һард маажасагаан һууба (С. Цырендоржиев); 2) томо, мантан (большой, крупный): Тиин томо анда гэжэ бэлдэгдэһэн мантагар гэгшын шабатай һомоор буугайнгаа зүүн сэмгэ, харин монсогор эржэгэр тобшоор баруун сэмгэ һомолбоб (С. Доржиев); мантагар томо ехэ, адар томо (большой, крупный): Гурдармаев түрүүлэгшэ угаа ехээр сухалдан, уб улаан болошоод һуутараа, мантагар томо нюдаргаар стол шаажархина (Ц.-Ж. Жимбиев); 3) үсѳѳн наһаар ехэ болоһон (взрослый).