МАНАЙХИ

1. юум. н. бидэнэй гэр бүлэ (наша семья, мы): Гансашье манайхи бэшэ, нютагаймнай айлнууд бултадаа шахуу энэ деревнидэ ѳѳһэдынгѳѳ танил айлнуудтай байдаг һэн (Ц. Шагжин); Манайхяар айлшалаарайгты!; 2. тэмд. н. 1) бидэндэ хабаатай, бидэнэй (наш): – Бригадаяа мартажа болохогүй, юундэб гэхэдэ манайхи шэнги бригадануудһаа, фермэ, гүүртэ, отарануудһаа колхоз бүридэнэ ха юм (Б. Мунгонов); малгай табиhан газар манайхи (Оньh. ү.) бүхы юумэн ходо хубилжа байдаг, тогтууригүй (≈ сегодня здесь, а завтра там): Орожо hууха гэргүй, үргүүлжэ үхэхэ үрэ хүүгэдгүй, үмхи яhаяа ямаршье дайдада хаяхаяа мэдэхэгүй, малгай табиhан газар манайхи гээд лэ хүнэй нүгэл арилгажа ябаналби даа (Б. Мунгонов); 2) ойрын, дүтын, дадал (близкий, свойский): Хоёр духаряагай һүүлээр бүри хүхюутэй боложо, бүһэеэ тайлажа, харбаад дээрээ лабаар дабшалхадаа, Шойдог ламбагай манайхи болошоо һэн (Д. Эрдынеев).