МАНАА(Н)

(н) юум. н. 1) адуун һүрэг һүниндѳѳ хаража хонолго (ночная пастьба, ночное): Бишыхан дүрбэн хүбүүд һүниин манаанһаа моридые туужа асараад, үргэн хорёо соо хааба (В. Гармаев); манаанай газар хээрэ гү, али ой модондо адуун һүрэг һүниндѳѳ хаража хонохо газар (место, где ночью пасут лошадей): Тэндэ манаанай зохид газарта захалжа зогсоогоод ерэбэб (Х. Намсараев); манаанда гараха бүхэли һүниндѳѳ адуун һүрэг хаража хонохоёо ошохо (поехать в ночное): Тиигээд үдэшэлэн һүрэгѳѳ отогто дүтэ шадар асараад, һүниин манаанда гараха дээрээ түүдэгэй дэргэдэ нэгэ хэды һуужа, хүнүүдэй хѳѳрѳѳ шагнадаг (Д.-Д. Дугаров); 2) түүх. харуул, һахюул (стража); хэбтүүлнүүдэй манаан хаанай үргѳѳ сахидаг харуул, энээн тухай «Монголой нюуса тобшодо» хэлэгдэдэг (стража кебтеулов, ночная стража).