МАДАГАР

тэмд. н. 1) бэень сэхэ, нугархагүй, годиихогүй (держащий корпус прямо, не сгибая, не сгибающийся, прямой): Баһа амбаарай харуулшан Пархай үбгэн галдашье түлеэ һаа һүрэхэеэ болишоһон муу дробовик буу гартаа барижа, мадагар һѳѳл хүн хэбэртэй, амбаарайнгаа арада гараад, һүлэмхи һѳѳлдэнги муухай хоолойгоор «гы-һүүе… гы-һүүе…» гэжэ байжа һүүхирнэ (Х. Намсараев); 2) шэлж. ёһорхуу, ехэмсэг зантай (важный, важничающий): «Харалган бороо шэнги уйтай, хооһон хорхигор зантай, мохоо мунса, ахаһаа мадагар ёһорхуу…» – гэбэ (Д. Батожабай).