МАГТАЛТАГYЙ

YЙ 1. наречи 1) магтуулангүйгѳѳр, һайшаахаар бэшэ (без похвалы, не хваля): Энэ хүбүүн магталтагүй, ѳѳрынгѳѳ һанаагаар хуу хэжэрхёо; 2. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. һайшааһанай хэрэггүй, гоёшооһоной үлүү (нечего тут хвалить, не к чему хвалить): Энэ залхуу амитаниие магталтагүй: бүри дортошохо.