ЛОНХО

юум. н. 1) нарин хоолойтой шэнгэн юумэ хэдэг шабар гү, али шэл амһарта (бутыль, бутылка, кувшин, флакон): Тиихэдэнь үбгэн лама бүри саана шэхээд долёохо гэжэ, лонхынгоо уйтахан амһар уруу хүсэлжэ-хүсэлжэ, хургаа түлхижэрхинэ (Х. Намсараев); Һүтэй шабар лонхоёо бургааһан соо нюуба (Онтохонһоо); шэл лонхо шэлээр хэhэн амhарта (стеклянная бутылка): – Би рыногһээ унда асарһуу, – гээд, бишыхан шэл лонхо һамганайнгаа гарһаа абажа, эсэгэнь саашалба (Ч. Цыдендамбаев); лонхотой hүн шэлтэй hүн (бутылка молока): Теэд үшѳѳ аюулгүй газарта абаашаха хэрэгтэй хадань хилээмэ, саалаяа үбэртэлжэ, басагаяа үргэлѳѳд, нэгэ гартаа лонхотой һүеэ баряад, эсэһэнээшье мэдэнгүй, ой соогуур саашаа ябабаб (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) түнх. шэл (стекло): Соолдо шабаагарай лонхо эмдэршоо.