ЛИНХОБО

, линхово, лёнхобо юум. н. булангир уһан соо ургадаг сэсэг, ута сэхэ эшэтэй, томо түхэреэн набшаһатай, һайхан үнэртэй юм; энэ сэсэг буддын һургаалай һүлдэ тэмдэг гэжэ тоологдодог (лотос, один из буддийских символов, обозначающий путь духовного развития человека, проходящего через муть эгоистических желаний): Эрбээхэйн дали шэнги эреэн соохор дэльбэтэй хонхонууд, сагаан хирхагтай улаан шаргал хризантемэнүүд, шашага улаан бамба сэсэгүүд, алтан шара линхобонууд бии (Б. Санжин); Лёнхобо сэсэгэй һайханиие сахюур нюдѳѳр сэгнэхэ; линхобын эрьелтэ будд. хургануудаа линхобо сэсэгтэл адли түхэлтэйгѳѳр бариха (складывание пальцев наподобие цветка лотоса, мистический жест); линхобо һуури будд. бурхадай шэрээ, һуудал («падмасана», сиденье, седалище из лотоса).