ЛАНХАГАР

тэмд. н. 1) үргэн, ехэ, ангагар, амһагар (широко открытый, с широким отверстием): Хуһан шиидам бариһан Шаргай ноён һэеы гэрэй ланхагар тоонын нүхэ руу гэтэшэнхэй, ямар нэгэн арьяатанай нүхэнһѳѳ гарахыень хүлеэжэ һууһан ангуушан мэтэ хүлеэнэ (Д. Батожабай); 2) томо, дарнагар (огромный): Һахал һамбайгаа хүсэшэһэн хүгшэн арсаланай тархи мэтэ тэрэнэй ланхагар толгой хаража зогсоһон хүндэ зохидшоохоор юумэн байгаагүйнь сохом шуу (Д. Батожабай).