ЗЭНХЭГЭР

тэмд. н. 1) уужам, дэлюун, намжаа, ханха зайдан, үргэн ехэ (просторный, пространный): Зэнхэгэр хүбшын арада / Зэмхын нуур мэлмынэ. / Зэрэлгээтэ гэрэл нюруудань / Зэмхэ сэсэг эмнинэ (А. Доноев); зэнхэгэр уужам үргэн, дэлюун, намжаа (широкий, бескрайний): Хүхэльбэ барагар огторгойн зэнхэгэр уужам бүхѳѳг соо ялагархан ошохонууд носожо, һалхи һэбшээндэ дүлдэһэн зула дэнгүүд шэнгеэр анибхилалдаба (Б. Мунгонов); зэнхэгэр тэнгэри (гү, али огторгой) үүлэгүй үндэр сэлмэг тэнгэри (безоблачное бескрайнее небо): Зэнхэгэр хүхэ тэнгэриин уудамһаа ямаршье абяан соностоногүй (С. Цырендоржиев); Хадын нуур нюдэндэ хүсэгдэшэгүй зэнхэгэр огторгой ѳѳдэ гэтэшэнхэй, гунигтайгаар гэрэлтэнэ (Д.-Д. Дугаров); 2) хооһон, хүн амитангүй (пустой, пустынный): Ори гансахан, хоёрхон хүүгэдтэй зарим айлда элдинэй тэмдэг үгы, эдеэнэйшье үнэр үзэгдэхэгүй, гэр соонь зэнхэгэр шэнги байдаг (Б.-Х. Цырендоржиева); Тиихэдээ иимэшүүл манай партиин олонхинь боложо, иимэ байдалтай болоод байна ха юм гэжэ тэндэл ойлгожо, зосоомни зэнхэгэр хооһон боложо, толгой соомни гансал бодол сабиргай руумни мунсадал сохижол байгаа (Ч. Цыдендамбаев); 3) сэл. шиигтэй, нойтон (влажный): Борооны хойн агаар зэнхэгэр болоод байн.