ЗҮРЮУГЭЭР

наречи 1) үсэдѳѳр, хүнэй үгэдэ оронгүйгѳѳр (упрямо): – Тиибэлтнай, би ямараар дайлалдажа шадаха хабаяа таанадта харуулхаб, – гэжэ Миша зүрюугээр hѳѳргэдѳѳд, … дуугай зогсоhон тэрэнэй нюдэ алдангүй харашаба (Г.-Д. Дамбаев); 2) ташха ондоогоор (вразрез): Жэшээнь, 1924 оной зун РКСМ-эй Агын аймагай комитет зунай хуралда зүрюугээр ехэ һайндэр – сурхарбааниие эмхидхээ һэн (Б.-М. Жигжитов).