ЗҮРХЭТЭЙ

тэмд. н. зоригтой, зоримгой, эрэлхэг (решительный, смелый, отважный): Буу баридаг хүн холо бодолтой, юумэнһээ тунхаридаггүй, найдамтай, зүрхэтэй, ехэ тэсэмгэй, нигүүлэсхы сагаан һанаатай (С. Доржиев); үнэн (гү, али халуун) зүрхэтэй үнэн сэдьхэлтэй, дотор һанагдаха (задушевный, сердечный); дээрэ зүрхэтэй бэеэ баридаггүй, гансата ухаа алдадаг, түргэн зантай (экспансивный): Дээрэ зүрхэтэй Алексейн һүр һүлдэ үргэхын тула зорюута хүхюутэйшэгээр дуугарнаб (С. Доржиев); доро зүрхэтэй нам, түни түбшэн, даруухан (хладнокровный, уравновешенный): Уяршагүй хүйтэн сэдьхэлтэй, аргагүй доро зүрхэтэй эрэшүүлшье урдаһаань удаан хаража тэсэдэггүй бэлэй (Д. Батожабай); шубуун зүрхэтэй хитүү, аймхай, сошомгой (робкий, трусливый); зүрхэтэй болохо зоригтой болохо, зоримгой болохо, зоригжохо (набираться храбрости, смелеть): Тэрэ Шулууниие харахадаа, зүрхэтэй боложо, эндээ байха, залуушуултай зугаалха, хүхихэ дураниинь хүрэбэ (Д. Эрдынеев).