ЗҮРГЭ

юум. н. ябаган харгы, субаса (тропинка): Баһа нэгэ нариихан, арай шамай харагдамаар зүргэ нохойн гэрһээ гараад, ногоон соогуур годирон бүрэлзэн, далайн эрье худар ябашана (Б. Мунгонов); зүргэ харгы а) ябаган харгы, замай, гудамжын хажуу талаар шулуугаар, асфальтаар хушагдаһан, хүнэй ябаха харгы (тропка, пешеходная дорожка): Тиин тэдэнэр модоной һалаа мүшэртэ нюурнуудаа шэрбүүлжэ ябаад, ойн зүргэ харгыгаар буусада хүрэжэ ошобод (Б. Санжин, Б. Дандарон); б) шэлж. ажаябуулгын шэглэл, хүгжэлтэ (направление деятельности, развитие): Эхэ эсэгэеэ наһаараа дахажа ябахагүйш, ѳѳрѳѳ бэеэ даагаад, зүргэ харгыгаа гаргахадаа, эндүүржэш болохош (Ц.-Д. Хамаев); ◊ зуунай зүргэдэ орохо 90 наһа гаталха, зуудаа дүтэлхэ (перешагнуть девяностолетний рубеж); ○ харгы гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.