ЗҮЙТЭЙ

1.тэмд. н. зүб, үнэн, болохотой (правильный, целесообразный, приемлемый): – Пафнутий Осипович, тон зүйтэй алхаса хээт, – гэжэ Третьяк тэрээндэ олзуурхаба (Б. Шойдоков); зүйтэй юумэ хэлэхэ зүб, шухала юумэ хэлэхэ (говорить дело): Энэмни зүйтэй юумэ хэлэнэ гэжэ сэдьхэбэшье, түрүүлэгшэ тэдэ үгэнүүдые зүбшѳѳһэн түхэлгүйгѳѳр иигэжэ харюусана (Ц.-Ж. Жимбиев); 2. наречи зүб, зүбѳѳр, үнэнѳѳр (верно, правильно, справедливо): Илья Ильич зүйтэй хэлэһэн байжа болоо (Ч. Цыдендамбаев); 3. мод. ү. хэрэгтэй, ёһотой (следует, надлежит): Аба эжыгээ хүндэлбэлтнай зүйтэй байна; 4. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. гайхалтай юумэн үгы, ёһотой (неудивительно, логично): Теэд Гомбо-Доржо ѳѳрынгѳѳшье үри бэеын хүмүүжүүлгэдэ ёһоор анхаралаа табижа шадаагүй хүн. Зээ хүбүүнэйнгээ ямараар ажаллажа байһые мэдээгүй ябахань зүйтэй бэзэ даа (Ц.-Ж. Жимбиев).