ЗҮДХҮҮ

тэмд. н. 1) оролдосотой, үсэд, нэтэрүү (старательный, настойчивый, упорный): Амидаралынь дээшэлһэниинь соёл болбосорол багатай энэ хүниие бэеэ тооһон, зүдхүү нэгэн болгон хубиргаһан бололтой (bxr.wikipedia.org); 2) ашаа шэрэдэг – морин тухай (ломовой – о лошади); 3) бэрхэ, үгсүүр, зүдхэхэдэ хүндэ (трудный, идущий на подъём – о дороге): Зүдхүүл байна даа Зүдхэлимнай, / Зүһын морин тэнсэнэгүйл (Арадай дуунһаа); 4) хатуу, шэрүүн, бэрхэтэй (суровый, трудный – о времени года): Ехэ зүдхүү саг ерэбэл даа.