ЗУРЛАА

, зуралаа юум. н. сэхэ 1) шугам, зураадаһан (черта, линия, штрих): Хадхаансатай самсань һанги хахаршанхай, нюргандань ташуурай бууһан зурлаа тон элеэр харагдана (М. Осодоев); зурлаа шугам зураадаһан (линия, черта): Хярань нэгэ жэгдээр бэшэ, эбдэрһэн, хухарһан зурлаа шугам болон харагдадаг болобо (С. Доржиев); богони зурлаа бэшэгэй тэмдэг (дефис): Автомат аргаар текст шэнжэлхын тула парна үгэнүүдэй хоорондо хоёролжон богони зурлаа табигдаба (Г. Дырхеева); Гунгаа-Нимбу гэжэ нэрэ богони зурлаатай бэшэгдэдэг; 2) сэглэлтын тэмдэг (тире).