ЗОХИХО

1. үйлэ ү. таараха, таарамжатай байха, аятай байха (подходить, годиться): Хэдэхэн хоног үнгэрѳѳд байхада, хоро хэгшэд сүүдэй урда зогсожо, совет уладай хатуу хууляар зохихо хэһээлтэ эдлэхэ болоо һэн (Ц. Дон); зохихо хэмжээ байгаа ушарта таараха хэмжээ (соответствующая мера): – Бидэ бултуулан энэ суглаан дээрэ хэлсэжэ, муу һайниинь хүсэд нягтаар тэнсүүлжэ, зохихо хэмжээ абаха ёһотойбди (К. Цыденов); һууридаа зохижо ядаха һуужа ядаха (быть не в состоянии усидеть на месте): Цэрэнпил ехэл хүхижэ, һууридаа зохижо ядан энеэбхилжэ, бэеэ хоёр тээшэнь зайлан, улам урагшаа дабшан һуугаа һэн (Х. Намсараев); 2. мод. ү. хэрэгтэй, ёһотой, таараха (следует, должно, надлежит, подходит): Эртэнһээ энээн тухай бодолтойгоор харабал зохихо байна (Х. Намсараев).