ЗОХИДШООХО

үйлэ ү. дураараа шэлэхэ, тааруу гэжэ һанаха (облюбовывать, находить подходящим): Тэрэ хүн намайгаа зохидшоогоо бэлэй… / Харин би тэрэ хүниие зохидшоогоогүйб (Э. Зандраев); зохидшоон хараха нааршаан хараха, һайхашааха, гоёшоохо (любоваться): Һүүлдэнь гээгдэһэн нүхэрынь Аламжын хутага абаад, зохидшоон хараһанайнгаа һүүлээр баһал тэдэнэй хойноһоо орожо… (Д. Батожабай); 2) һайшааха, һайшаан зүбшѳѳхэ (одобрять): Нэгэшье хүн жагсаалһаа гаража ошобогүй, тиибэшье хүн бүхэн хубидаа бодолгото боложо захалбад; бараг шадалтай дээрэ бэеэ һанадаг хүбүүд Ван-Түмэрэй дурадхал зохидшоожо байбад… (Д. Батожабай).