ЗОРИХО

үйлэ ү. 1) эрмэлзэхэ, урагшаа дабшаха, оролдохо (стремиться, намереваться): Хэды тиибэшье барилдаанда оройлжо гараха гэжэ зориһон Аламжа үдэр һүнигүй бэеэ заһана (Д. Батожабай); зорюута зорижо ерэхэ тусхай түсэб табижа ерэхэ (специально приезжать): Наһан соогоо байшан город үзѳѳгүй хүн һэн тула зорюута зорижо ерээд лэ… (С. Цырендоржиев); 2) шэглэн ошохо, мордохо (направляться, устремляться): Иигэжэ хэлээд лэ, Будамшуу хүбүүн ондоо нютаг зорижо, хүхюухэн дуугаа дуулаһаар, хүнгэхэнѳѳр алхалан гэшхэлбэ (Ц. Шагжин).