ЗОРИГТОЙ

1. тэмд. н. 1) зүрхэтэй, юумэнһээ айдаггүй (смелый, отважный): Сергей Тюленин болбол эгээл зоригтой, эгээл баатар подпольщигуудай нэгэниинь мүн һэн (Х. Намсараев); 2) эрид шанга, эрид хатуу, шиидэнги, шармайһан, эршэмтэй (решительный, волевой, целеустремлённый): Кузнецовой холын бодолтой, зоригтой хүнүүдэй юумэнэй гол сэхэ руунь хэлэхэдэ дуратайшье һаань, амаа нээбэгүй (А. Ангархаев); 3) урматай, дорюун (воодушевлённый): Гэбэшье ѳѳрынгѳѳ ами наһаар сасуулжа, амииень абарһан энэ хүхюун, зоригтой хүндэ Залма уурлажа шадахагүй байгаа (Б. Санжин, Б. Дандарон); зоригтой болохо урмашаха, зориг орохо (воодушевляться): Мэдэрбэл заабол досоонь уужам болохо, досоонь наран гараха, баяр түрэхэ, зоригтой болохо (Д. Эрдынеев); ○ урматай, эрэлхэг гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.; 2. наречи урматайгаар, дорюунаар (воодушевлённо): Дичигмаа үбгэнэйнгѳѳ хүхюутэй, зоригтой ябаһандань дуратайшье байгаа һаа, юумые хододоо саагуур бододог… (Ж. Тумунов).