ЗОБОЛТОГҮЙ

1. тэмд. н. түбэггүй, ажаг түбэггүй (не вызывающий хлопот): Мүнѳѳ хүнэһэнэй талаар гурба-дүрбэн хоног зоболтогүй болоо гээшэ (Д.-Д. Дугаров); 2. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. ямаршье түбэггүй, хашаргаагүй, амар (не вызывает хлопот, без проблем): Моридоо худалдажа зоболтогүй, эзэндэнь бусаагаад, тэрэнэйнгээ түлѳѳ зѳѳри адхаха болоно бшуу (Б. Санжин, Б. Дандарон); Үбэлэй хүйтэндэ бэеэ хүнгэлхэеэ газаашаа гүйжэ зоболтогүй (С. Цырендоржиев); һанаа (гү, али һанаагаа) зоболтогүй а) һанаа табилтагүй, һанаа зобохоор бэшэ (не стоящий беспокойства): – Һанаа зоболтогүй бэрхэ малшан гээшэ даа (Д. Эрдынеев); б) һанаашархаха хэрэггүй (не стоит беспокоиться): Теэд Горбачук гээшэмнай зүг шэгээ, зүргэеэ алдаха хүн бэшэ ха юм, һанаагаа зоболтогүй (Б. Мунгонов).