ЗАНДАРГАН

тэмд. н. 1) ёборгон, бадарган (резкий, грубый): Теэд басаганайнгаа һүүлшын жэлдэ үгэ хүүргүй, юундэ ходо сухалтайшаг ябадаг, зандарган болоһыень ойлгодоггүй һэн (Ц.-Д. Хамаев); зандарган бүдүүн хоолой бадарган, барьялуур хоолой (грубый голос): Сада ахайн зандарган бүдүүн хоолойе хаанашье дуулаа һаа алдангүй танихаб (Ц. Шагжин); 2) бардаастай, ноёрхуу (властный, авторитарный): Гуша гаран жэлэй саана Дугар бригадир ямар сарюун, бэедээ найданги, зандарган хүн ябагша һэм (С. Цырендоржиев); зандарган абари зан бардаастай абари зан (властность).