ЗАНДАН

юум. н. 1. ург. дулаан ороной хангалтадаг модон, сагаан, улаан, хүрин гэжэ илгагдадаг (сандал): Хорёодхон мүшэрѳѳ надхуулһан / Холбоохон занданай һайханиинь бэ? / Хойшодомнай замые заажа үгэһэн / Хүгшэнхэн аба, эжымнай һайханиинь бэ? (Арадай дуунhаа); зандан модон дулаан ороной хангалтадаг модон (сандал, сандаловое дерево): Энэ дуунда магтуулһан зандан модондо атаархаһан юумэдтэл, ойн захын хуһад һаршаганалдан, шара набшануудаа хиисхүүлхэдэл гэнэд (Ц.-Ж. Жимбиев); агар зандан модон ург. зуун наһата гэдэг ургамал (алоэ); 2. тэмд. н. 1) зандан модоной, зандан модоор хэгдэhэн (сандаловый): Хажа мүнгэн шагтатай, тохой зандан эмээлээ Хуаадаа тохожо, мордохо дуран Ошорхайда хүрэбэ (Д. Эрдынеев); зандан эрхи зандан модоор хэгдэhэн эрхи (сандаловые чётки): Тархи толгойгоо ялайтар хюһуулһан үбгэн баруун жабдан дээрээ лаб һуужа, хара зандан эрхиеэ яаралгүйгѳѳр татана (Ц. Шагжин); Зандан-Жуу будд. амиды үедэнь зандан модоор һиилэжэ бүтээһэн Будда бурханай дүрэ (сандаловая скульптура Будды): «Зандан Жуу бурхан Агын дасан морилхо юм» гэһэн үгэ тараахыень эльгээһэн байгаа (Д. Батожабай); 2) зандан мэтэ улаан (красный как сандал): зандан булгайр.