ЗАЛЬХАЙРАЛ

, зальхайралга юум. н. забхай, хүнгэн ябадал (распутство, распущенность): Бардам хооһон үгэнүүдые хэлэн, тэдэнэр буруу замда ороһон хүнүүдһээ арай шамай холодоһон хүнүүдые бэеын хурисалай, зальхайралай зангада оруулдаг (Библиһээ); Таанад Бурханай хүнүүд юм хадаа зальхайралга, бэлиндэлгэ, али хомхойролго гэхэ мэтын юумэнүүд тухай ѳѳһэд хоорондоо хэлэхэ, хүндэхэшье ёһогүйт (Библиһээ).