ЗАЛХАГ

1. юум. н. 1) амиды амитанай эрхэтэн соо байдаг, унжалдангир, нилдагар, халтирхай юумэн, нюһан эдеэрэ мэтэ юумэн (слизь): Тэрэнэй һэжэглэлые үни хада тухайлһан Кончун-Сойбон хамартаа гараа барижа, бадаршан ламын хормой уруу хамаг сугларһан залхаг нойтоёо найтаажа хаяба (Д. Батожабай); залхаг болотороо һогтоһон ехэ һогтуу, мэдэрэлгүй болтороо архи ууһан (≈ в стельку пьяный): Харанхы болоод байха үедэ залхаг болотороо һогтошоһон Галин хахад бэеэрээ шалын шэрүүн шэрдэг дээрэ, хахад бэеэрээ бүри модон дээрэ зүдэрүү нобшоор һунажа хэбтэбэ (Ц. Дон); 2) нюһан (сопли); 2. тэмд. н. нилдагар, унжалдангир, халтирхай (слизистый, липкий, тягучий).