ЗАЛИТАЙ

тэмд. н. согтой, обтой, халуун (живой, бодрый): Хүгшэнэй адаглахада, басаганиинь хэзээ хэзээнэйхиһээ залитай ерээ (Ц.-Д. Хамаев); залитай һэргэг сарюун, дорюун, һэргэлэн, хүнгэн (оживлённый, бодрый): Бараг һайн хубсаһаа үмдэһэн тэдэнэй нюур шарайнууд урда урдынхиһаа залитай һэргэгүүд (Ч. Цыдендамбаев); сог залитай хүхюутэй, сэдьхэлээ хѳѳрэнги (оживлённый, бодрый): Түрүүшынхиеэ Ган-Буладай иимэ зугаатай, сог залитай байһыень харанаб (Ц.-Д. Хамаев); түргэн залитай ага сухалынь, уурынь түргэн тарадаг, сагаалмар зантай, удаан уурлажа шададаггүй (отходчивый, неспособный долго сердиться): Уурлаашье һаа болёод орхихо, түргэн заитай юм; ○ согтой, түргэн гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.