ЗАЙЛАХА II

үйлэ ү. 1) хажуу тээшээ болохо, зай гаргаха, сүлѳѳ гаргажа үгэхэ, зайсаха, холодохо (сторониться, давать место, уходить, убираться): Хамаг юумэнэй дүүрэһэн хойно эндэһээ бушуухан зайлаха хэрэгтэй (Б. Мунгонов); хажуу тээшээ зайлаха хажуушаа болохо, сүлѳѳ гаргажа үгэхэ (посторониться, отойти в сторону): Юушьеб бүтүүхэн хѳѳрэлдэжэ байһанаа, Намжалай хажуугаарнь гарахада шиидгүй боложо, харгы гарган, хажуу тээшээ зайлажа үгэбэд (К. Цыденов); зайлыш саашаа! тонил саашаа! (убирайся прочь!); бэеэ хоёр тээшэнь зайлаха бэеэрээ хоёр тээшээ хүдэлэн, найган һууха (сидеть, раскачиваясь вправо-влево): Цэрэнпил ехэл хүхижэ, һууридаа зохижо ядан энеэбхилжэ, бэеэ хоёр тээшэнь зайлан, улам урагшаа дабшан һуугаа һэн (Х. Намсараев); 2) юумэндэ оролсохогүй, хулжаха, зайсаха (уклоняться, удаляться): Эсэгынгээ замһаа зайлаха мултарха аргагүй байжа… (Х. Намсараев); харюусалгаһаа зайлаха даалгагдаһан хэрэгэй түлѳѳ харюусахаяа һанахагүй (уклоняться от ответственности); 3) сүлѳѳрхэ, абарха, хүнгэлхэ (освобождаться, избавляться от чего-л.): үбшэнһѳѳ зайлаха; 4) будд. энэ наһанайнгаа муу хуби заяанһаа абарха, хойто наһандаа үндэр түрэл олохо (избавляться от своей плохой участи в этой жизни и обрести более высокое перерождение): Халуун хушуута хониндоо амандань тоһо түрхеэд, гарган гаргатараа зѳѳлэхэнѳѳр хандан, шэхэндэнь маани уншан дуулгаха юм. Тиигээд адагуусан түрэлһѳѳ зайлажа, арилагсан Сухабаадиин орондо түрѳѳрэй гэхэ (Б.-Х. Цырендоржиева).