ЗАЙГУУЛ

1. тэмд. н. 1) зайран, зольбо (бродячий): Зайгуул нохойнуудай хусалдаан намдажа, городой заха болобо (Х. Намсараев); зайгуул баабгай үбэлдѳѳ эшээндэ орожо унтаагүй зольборжо ябаһан баабгай (медведь-шатун): Залуугаараа харал даа, шоно нохой, зайгуул баабгай хараа юм гү? (С. Цырендоржиев); 2) зугаасажа, сэнгэжэ ябаха дуратай (любящий погулять): Басагамнай зайгуул гээшэнь, нэгэшье гэртээ һуудаггүй; 2. юум. н. талаар зайжа, зольборжо ябадаг гү, али ажал хүдэлмэригүй зайран хүн (бродяга, проходимец): Бүри залуудаа нэгэ зайгуулда мэхэлүүлээд, басага түрэжэрхиһэн юм (С. Цырендоржиев); зайгуул зуруул зольборжо ябадаг хүн (бродяга); талын (гү, али хээрын) зайгуул сээр. хээрын шоно (волк).