ЗАБҺАРАЙ

тэмд. н. 1) хоорондохи, хоёр юумэнэй хоорондын, дундуур, холимог (промежуточный, средний): Ород буряад хоёрой забһарай шарайтай набтар сулахан Борисова альгаяа амандаа асаран, хоолойгоо заһаад … хэлэбэ (С. Цырендоржиев); забһарай шата хоёр шатын хоорондохинь (промежуточная ступень или стадия); забһарай үдэр будд. һарын һүүлшын үдэр (последний день лунного месяца); ◊ үгы биин забһарай тон бага, үгы шахуу (≈ кот наплакал); түүхэй болоһоной забһарай амитан (гү, али юумэн) ѳѳхэнш бэшэ, булшархайш бэшэ (≈ ни рыба ни мясо; ни то ни сё); 2) хэлэ шэлж. хэлэлгын эрхэтэнүүдэй забһарай һаалта боложо бии болодог абяан (щелевой): забһарай абяанууд.