ЗАБАРУУХА

юум. н., яряан., ород 1) талха уһанда бусалгажа бэлдэһэн шэнгэн эдеэн, хааша (заваруха): Тэрэ тогоогоо тойрожо һуугаад, яһанай тоһондо холигдоһон забаруухаяа эдихэдэнь юунһээшье амтатай байдаг (М. Осодоев); 2) шэлж. худхарһан хэрэг, худхаляан, һамаралдаан (сумятица, беспорядок): – Баришьег, болишьег, бидэндэ ямар хамаатайб? – гэжэ Дармажаб ууртайгаар харюусаба. – Ѳѳрѳѳл забарууха худхаа һэн хойноо, ѳѳрѳѳл халбагадаг лэ! (Б. Мунгонов).