ЖЭНГИНЭМЭ

тэмд. н. 1) ханхинуур, шэнхинэмэ, хонгёо (звенящий, издающий гул): Морин хуурай жэнгинэмэ жэгүүртэ аялга хүгжэмынь хүн түрэлтэнэй зүрхэ сэдьхэлэй хүбшэргэйе дайран шэмшэрүүлхэ, уяруулан баясуулха эди шэдитэйень хүн бүхэн мэдэрдэг (minkultrb.ru); жэнгинэмэ хоолой ханхинуур хоолой (звенящий, серебристый голосок); 2) янгинама, нэбтэ үлеэмэ (пронизывающий – о холоде): жэнгинэмэ хүйтэн hалхин.