ЖЭМЭГЭР

тэмд. н. 1) зуулдаһан, хабшаһан (поджатый – о губах): Жэмэгэр уралтай сагдаа / Жүтѳѳрхүү эхэнэрые хайрлангүй, / Жарбагар задагай амаараа: / «Журамаа алдабаш, һамараад», – / Жэншэдгүй хэһээлтээр гэмнэбэ (О. Доржиева); 2) шэлж. дээгүүр, даруу, нам гэһэн хүн (важный, сдержанный): жэмэгэр юумэн гадайха.