ЖЭГДЭХЭН

тэмд. н. 1) тэгшэхэн, нюруухан (ровненький): Бэшэгүүдынь жэгдэ бэшэ, бороодо сохигдоһон таладаа барсагар, бороодо ороогүй таладаа жэгдэхэн аад бүрүүл (Ж. Тумунов); 2) дээшээшье, доошоошье болонгүй соностоһон, нэгэ янзын абяатай, аажам тэнюун (монотонный, без перепадов – о звуке): Юрэл мотоорой жэгдэхэн дүнгинѳѳн дуулдана (Б. Мунгонов).