ЖУУНАГАР

тэмд. н. 1) ута аад, нарин, жолтогор, ёлбогор (вытянутый, узкий и длинный – о лице, морде): Оройдоо миил арба метр газарта хэбтэһэн хандагайн иимэ жуунагар ута тархиие мүртэйгѳѳр тудахагүй гээшэмнай юун гээшэб даа?! (Б. Мунгонов); 2) шамарлаһан түхэлтэй, уралаа һанжууланги (с опущенными уголками рта, губ).