ЖОЛООДОХО

үйлэ ү. 1) гартаа залуураа бариха, мори залаха (держать поводья, править лошадью): Хоёр моритой хүнэй гүйлгэлдэжэ ерээд, морииень жолоодохоёо һанахадань, Залма ташуураараа нюдэ нюургүй гарнуудыень сохибо (Б. Санжин, Б. Дандарон); гүйгѳѳшэнүүдые жолоодохо ёһон 3–4 модоной газарһаа табигдаһан моридой хүрэхэ газарта – фиништэ тэдэниие угтажа абалга (порядок встречи лошадей-бегунцов): Хэдэн моритой шиираг залуу хүнүүд гүйгѳѳшэ моридые жолоодохоёо урилдаанай харгын хоёр тээ ошоод байһанаа, үшѳѳл түргэн дундаа удаа дараа ерэһэн гүйгѳѳшэдые хасардан гүйлгэлдэбэд (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) элдэб эсын ябадаг, ниидэдэг, тамардаг техникые залаха, ябуулха (управлять, водить, вести какую-л. технику): Машинаяа жолоодожо мэргэжэһэн Буда харгын хонхор ёнхорнуудые тооногүй, сэхэ тэмгэ гаража, машинаяа дондоруулна (Ц. Шагжин).