ЖАРГАЛТАЙ

1. тэмд. н. баяртай, баясхалантай, золтой, зол хуби һайтай (радостный, счастливый, блаженствующий): Гэрэйм үүдэ онгойлгоходоо, / жаргалтай ороорой… (Э. Зандраев); Жаргалтайдаа бү ехэ дуула, зоболонтойдоо бү уйла (Оньһ. ү.); жаргалтай һайхан энхэ амгалан, тайбан, һайтай (счастливый, прекрасный): Хожомоо жаргалтай һайхан байдал үзэхэ хараха хүн гээшэ бэд даа энэмнай (Б. Мунгонов); жаргалтай хүн золтой хүн (счастливец): – Шинии һамгамни болоһон һаа, би энэ дэлхэйн эгээл жаргалтай хүн ябаха һэм (Д. Эрдынеев); жаргалтай табилан золтой хуби заяан (счастливый удел): Жаргалтай табилан хүн бүхэндэ тудалдаггүй; зол (гү, али аза) жаргалтай а) золтой, байдалаар сэдьхэл дүүрэн, ажана тэнюун (счастливый): Үхибүүн ябаһан тэрэ балар харанхы, һанаа амар ажабайдалынь наһанайнь эгээл зол жаргалтай үе шэнгеэр һанагдадаг (Б. Санжин, Б. Дандарон); б) жаргал түгэс (счастливо, хорошо): Шинии зол жаргалтай ябахын, энэ hайхан байдалай түлѳѳ эдэнэр ами наhаяа гамнангүй хосороо (Г.-Д. Дамбаев); Хайрата инаг басаганайнь хойто наһандаа аза жаргалтай, эхэ эсэгэ хоёртоо гомдонгүй ябахын түлѳѳ бултадаа бурхандаа зальбархаа суглараа бшуу (М. Осодоев); ута наһатай, удаан жаргалтай һуухатнай болтогой! ута наһалжа, үни удаан жаргажа һуугты! (многие лета и счастья!): – Үреэмнай хүлэг боложо, үри бэемнай айл боложо, ута наһатай, удаан жаргалтай һуухань болтогой! – гэжэ юрѳѳбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2. наречи жаргал түгэс, түгэлдэр (хорошо, счастливо): Хүн гээшэ хэршье эрдэмтэй ухаатай һаа, хэршье жаргалтай һуугаа һаа, нүхэдѳѳрѳѳ хүхихэ дуратай юм (Ж. Тумунов); жаргалтай һайн байдалаар сэдьхэл дүүрэн (счастливо, в благоденствии): Тиихэдэшни шинии хожомой ябадалда, үри хүүгэдтэшни, амитан зондошни туһатай байха, жаргалтай һайн һуудаг болохот (Б. Мунгонов).