ЖАНША

юум. н. 1) ламанарай нэмэрхэ, хамсы захагүй, олон хуняаһатай хубсаһан (мантия лам без воротника и рукавов): Шасар малгайм шалшыжа, / Шархиин годон болоо даа, / Шара жаншам хахаржа, / Нохойн хѳѳбэр болоо даа (Х. Намсараев); ◊ жанша халаха (гү, али арилгаха) сүүдэр халиха, наһа дүүрэхэ, бурхан болохо (скончаться – о высших духовных особах); 2) бороогой ороходо хэдэрдэг хамсыгүй нэмэргэ хубсаһан (плащ-накидка); 3) хамсыгүй нэмэргэ хубсаһан (накидка): Одоошье бунханай үүдэн хоёр тээшээ үргэнѳѳр сэлигдээд, удаань сэрэгэй янзаар хубсаланхай воеводо Головин жанша хэдэрэнхэй поп хоёр гаража ерэбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); 4) шажанай номой торгон гү, али хургы торгон орёолто, бүреэһэн (обёртка для священных книг).