ЁРО II

шангадх. част., ё-, ёо- гэһэн үзэгүүдээр эхилһэн үгэнүүдтэй суг хэрэгл. (усил. част. к словам с начальным ё-, ёо-); ёро ёрбогор ёройн шобойһон (остро торчащий); ёро ёдогор ганса ори ганса (один-одинёшенек); ёро ёдого орохо ёдойһон, ёмбойһон, ехэрхэһэн янзатайгаар бэеэ абажа ябаха (вести себя вызывающе, высокомерно): – Яахадаа танай ерэхэдэ татаха болоһон юм, тиимэ ёро ёдого ороод һууна бэшэ ха юмта! (Х. Намсараев); ёро ёмбогор а) бүмбын тобойһон (сильно выпуклый): Бадма гашуудалдаа дарагдашоод, ёро ёбогор шанаагаа хоёр нюдаргаар тулаад, хэнииешье харангүй саана һууна; б) ехэрхэһэн гү, али бүлхышэһэн, тумархашаһан шарайтай (напыщенный, надувшийся): Ноён ахаймнай үглѳѳнһѳѳ ёро ёмбогор юумэ һууна, энэ тэрэ юумэ асуухаһаа байха ойронь ошохоо хашархаар.