ЁОХОР

юум. н. элдэб янзаар гар гараа барилдан, дүхэриг болоод, дуунай аялгада тааруулан түргэн, удаанаар дэбхэрэн, үгышье һаа миин тойролдон ябажа хатардаг олоной хабаадалгатай хатар; ёохор нютаг нютагта элдэб илгаатай, ёохорой дуунуудшье янза янза болон илгардаг (ёхор, бурятский хоровод): Соёлой байшангай газаа томоһоо томо түүдэг носоогдожо, хүнүүд тэрээниие дүхэриглэн тойрожо, үндэһэн наадан ёохортоо нахис-хотос хатаржа оробод (Б. Шойдоков); ёохор наадан (гү, али зугаа) дуу дуулажа ябажа, тойролдон хатардаг, үгышье һаа миин тойрон ябадаг зугаа (круговой танец, ёхор, хоровод с песней): Үдэшэ болоходо, залуушуул Үлеэ горхоной эрье шадар, һѳѳг бургааһадай хоорондо түүдэбшын гал дэгжээгээд, ёохор наадаяа хэхэ һанаатай сугларжа захалба (М. Осодоев); Удаань түүдэгэй наадан, ёохор зугаа, уран һайханай харалган болохо юм (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ хатар гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.