ЁНДОГОР

тэмд. н. 1) яндагар, хатуу (жёсткий): Ёндогор хатуу орон дээрэ хэбтэхэдэ нюрганда үбшэнтэй; 2) ондогор, ондойһон (выпирающий): Ёндогор шанаатай нюур дээрэхи заахан аманиинь һарюу болоод, хахадынь тайражархиһан юумэдэл богонихон үргэниинь улам саашаа орожо, нюдэнэйнь зубхинууд ѳѳдѳѳ һэртылдэшэбэд (Д. Батожабай); 3) шэлж. ёборгон, хэрзэгы, бүдүүлиг – хүн тухай (резкий, грубый – о человеке): Ёндогор зантай хүнүүд бусадтай багтасагүй юм.