ЕРЭ(Н)

(Н) 1. тоог. н. юһэн арба, наян юһын удаадахи тоо (девяносто): Гэбэшье Борьёогой совхоздо үдэрэй ерэн хони хайшалжа, республика соогоо түрүү һуури эзэлһэн хүдэлмэришэн бии юм ха гэлсээ һэн (Б. Мунгонов); Юhэн зуун шолмонууд, / Ерэн хара шүдхэрнүүд / Байтаhан адуунай шэнээн / Батаганадые баhа эльгээбэ (Гэсэрһээ); ерэн хоног гурбан һара тухай хугасаа (девяносто дней): Тэрэ хэбтэридэ ороһоор гурбан һара болошобо. Ерэн хоног соо олохон юумэ шэбшээ даа (С. Цырендоржиев); 2. наречи маша олон, тоогүй олон, тоо томшогүй олон (бесконечное множество); ерэн зѳѳлэн эдеэн аман зох. олон нарин амтан эдеэн (множество изысканных кушаний).