ЕРБЭДЭХЭ

үйлэ ү. 1) наранһаа, шанга гэрэлһээ саг зуура юумэ харахаа болихо (быть ослеплённым, слепнуть – напр. от солнца, яркого света): Нэгэмнай үдэр болоходо, наранай толонһоо ербэдэжэ, модоной хүнды соо орошодог зантай, нүгѳѳдэмнай харанхы болоходо, һохор болошодог хадаа хоюуландамнай ехэл бэрхэтэй байна (Yльгэрһээ); 2) эшэхэ улайха, аягүйрхэхэ, хитэхэ (стесняться): Заримад дурлахадаа ербэдэжэ, зориггүй болошохо, нүгѳѳдүүлынь, тандал адляар, инаг басаганайнгаа гэрһээ һалахаяа болишохо (Ц. Дон).