ДЭЭРЭХЭН(Э)

(э) 1. наречи нэгэ бага дээрэ, дээрэшэг (немного выше): Үглѳѳнэй улаахан наран урга тулама дээрэхэн гараад, Юрѳѳгэй халюурма ногоон тала дайдые урин дулааханаар шэртэнэ (Б. Мунгонов); Гэнтэ тээ дээрэхэнэ уһа турьяха, салгидуулха шэмээн соностожо, манай хүбүүн багжагар бүдүүн гарнуудаараа ногоолиг эрье тулган, булай солбоноор хүл дээрээ бодошобо (С. Цырендоржиев); 2. дах. ү. ямар нэгэн юумэнэй дээдэ талада, һуурилан (на чём-л.): Халсаржа дагдайһан хүдэһэн дэгэлээ үмдѳѳд, малгайгаа толгойнгоо орой дээрэхэнэ торгоходоод, һургуули тээшэ сэхэ гэшхэлбэ (М. Осодоев).