ДЭРЛЭХЭ

үйлэ ү. 1) толгой дороо дэрэ гү, али ондоо юумэ табиха, толгойгоо табиха (класть под голову подушку или что-л. другое, положить голову на что-л.): Радна сайлажа садаад, ойроо байһан ябаган шэрээ абажа, толгой дороо дэрлээд, ѳѳдѳѳ хаража хэбтэхэ зуураа маша олон юумэ бодоно (Ц. Дон); Наран баруун хадын оройе дэрлэн һууба (С. Цырендоржиев); эмээл дэрлэхэ толгой дороо эмээл табяад хэбтэхэ (подкладывать под голову седло): Бадан нарһанай шэлбэһэ, мүшэр суглуулжа, дээрэнь тохомоо дэбдеэд, эмээлээ дэрлэн, хубсаһатаяа ѳѳдѳѳ харан хэбтэбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); үбдэг дэрлэхэ хэн нэгэнэй үбдэг дээрээ толгойгоо табяад хэбтэхэ (положить голову на чьи-л. колени): Залма угааһан нойтон самсаяа ногоон дээрэ дэлгээгээд, Баданай үбдэг дэрлэн хэбтэжэ байтараа, уданшьегүй унташаба (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) шэлж. ямар нэгэн юумэндэ шунажа орохо, абьяастай болохо (предаваться, увлекаться): Кружогойхид гансал шүлэг зохёохые дэрлэдэг бэшэ, богонихон үгүүлгэ, очерк, зураглал гэхэ мэтые бэшэжэ, түрүүшын туршалга хэдэг һэн (Б.-Б. Намсарайн); Хубисхалай һүүлээр ангиин тэмсэл бүри хурсадажа, улаантанайшье, сагаантанайшье тала баридаггүй Холхойн хара амяа хараад, хаарта наймаа дэрлээд ябаха арга һалаа һэн (Д. Эрдынеев); архи тамхи дэрлэхэ архида орохо, зайгуул ябадалтай болохо (спиться, пуститься во все тяжкие); ном дэрлэхэ номдо, һуралсалда ехэ абьяастай болохо (учиться с рвением).