ДЭМЫРХЭ

үйлэ ү. 1) ухаан балартаха, дүйрэхэ, олойрхо, нойрмоглохо (бредить, бессвязно говорить): Дэмыржэ хэбтэхэдээ бѳѳдэ муулартай байһанаа үг-маг хэлэһыень Ардан ойлгоогүй, гэртэнь сугларһан хүнүүдые обёорхошье тэнхээгуй уйлажа һуугаа бэлэй (М. Осодоев); 2) ушар удхагүйгѳѳр аашалха, салшаха (действовать безрассудно, беситься, дуреть): Бэшэ тээ Божой хүсэеэ харуулһыень һанадаггүй. Үбгэрхэ тээшээ энэмнай дэмырбэ, хиирэбэ гү гэжэ гайхалсаа (Ц.-Д. Хамаев).