ДЭГДЭГЭР

тэмд. н. 1) үргэгдэнги мүртэй (с приподнятыми плечами); 2) урматай, сэдьхэлээ хананги (в приподнятом настроении): Наагуураа ухаангүй хатуу шанга хэбэртэй, һүрхэй дэгдэгэр ябаһан хүншни саагуураа ухаангүй билдагууша муухай хүн байжа магад (Ц. Шагжин).