ДҮҮРЭШЭГҮЙ

1. тэмд. н. дууһашагүй, заха хизааргүй (бесконечный, неиссякаемый): дүүрэшэшгүй ехэ жаргал; 2. наречи эсэсгүй, хизааргүй (бесконечно): Хоёрдугаар дияанай Гэгээн гэрэлтэ тэнгэриин оронһоо маша үзэгдэлтэ наран ба хирэ үгы Һара гэдэг хоёр тэнгэриин хүбүүн энэ түбидэ хубилжа түрэһэнһѳѳ зэргээр хүн олон болон арбидаад, саглашагүй (дүүрэшэгүй) наһалха болобо (Л. Шагдаров).