ДҮНГИНѲѲ(Н)

(Н) юум. н. 1) хүнхинѳѳн, хүүеэн, шууяан (гул, гудение): Тиихэ зуураа мотоорой дүнгинѳѳе булихые оролдожо, хоолойгоо шахан хѳѳрэлдэнэ (Б. Мунгонов); 2) hиинаан, шииганаан, дүүеэн (жужжание): Хүнүүдэй хѳѳрэлдэхэ, бүгшэм халуунһаа нарай хүүгэдэй гэгэлдэхэ, бархиралдаха хамтаржа, тэрэ жаахан гэр соо зүгын үүрһээ дутуугүй дүнгинѳѳн замханагүй (Г.-Д. Дамбаев).