ДҮЛЭТЭМЭ

тэмд. н. 1) дүлэ соробхилһон, зали ехэтэй (горящий, пылающий): Тэнгэридэ утааниинь гаража, / Тэбхэр хара үүлэн боложо, / Дайда дэлхэй дээгүүр / Дүлэтэмэ уняар тунаана (А. Тороев); дүлэтэмэ улаан гал улаан (огненно-красный): Хорёогоорнь дүүрэтэр түлеэ хахалаад, эмээл дээрээ хүнгэнѳѳр собхорон гаража, дүлэтэмэ улаан тооһо бурьюулан, хатаргажа ябашаба (М. Осодоев); 2) шэлж. абьяастай, эршэмтэй, охитой, бурьяалһан (пламенный): Поэдэй дайнай үеын творчество «Эхын юрѳѳл» гэжэ дүлэтэмэ хурса шүлэгѳѳр эхилбэ (www.soyol.ru).