ДҮЛИНГИ

тэмд. н. хашанги, бажуулгаһан мэтэ хоолойгор (натуженный): «…Хүн зон бодыт, һэриит!» – гэһэн сошордомо абяан энэ бүлэг айл соогуур нарай үхибүүдэй уйлаантай, хонидой таһалгаряагүй дүлинги шэнгэн маараантай, байра һуурияа оложо ядаһан үхэрнүүдэй һанаа зоборито мѳѳрѳѳнтэй, нохойнуудай уйтай ута гиинаантай холисолдон дуулдашахадань… (А. Жамбалдоржиев); дүлинги игсуунаар хоолойгоо шахан, хоолойгоо хашангяар (натужно, сдавленно): – Пархайн Рабдан саагуур наагуур шанга шангаар бабаралдаһан, дуулалдаһан мүргэлшэдые хулгай нюдѳѳрѳѳ хилам гэжэ хараад, хоолойгоо аргаадуулжа, дүлинги игсуунаар заабаришалан дуугарба (Б. Мунгонов).